قبل ازهرچیز باید گفت که: آیات ازدواج تنها آیاتی نیست که مورد سوء استفاده قرار گرفته و از آنها سوء استفاده میشود، بلکه اکثر آیات قرآن و حتی کل اسلامیت، گرفتار این بلا بوده، و در حقیقت چیزی از دینداری توحیدی و ارزشهای توحیدی، نه در میدان خانواده، نه در میدان حکومت، نه در میدان اقتصاد، نه در میدان اجتماع، و نه در میدان اخلاق، قابل لمس نبوده و حتی گوشه ای از آنها مشاهده نمیشود، و در سایۀ نظام استبدادی و فرهنگ و اخلاق شرک آمیز و ماده گرا غیر از این وضع توقع نمی رود. اما آنچه از همه سخیف تر است، سوء استفادۀ استبدادیان خرافه گرایی است که حقیقتا به چیزی ایمان ندارند، اما با وجــود این، اســلام و آیات قــرآنی را به استخدام خود در می آوردند و آن را جهت مقــاصد استبــدادی و فرقه ای بکار می گیرند. این در حالیست که الحق استبدادیان ولایت مطلقه ، این قرآن حی و حاضر را قبـول ندارند و تــدوین کنندگان آن را لعنت و تکفیر میکنند و علیه آنهــا شمشیر کشیده واعــلام جنــگ کرده اند. سوء استفاده از آیات ازدواج، تنها قطره ای از دریای خیانت به قرآن و اسلامیت و سوء استفاده از آنست. این متن عجیب و غریب، اندازۀ سوء استفاده آنها از آیات قرآن و عمق گمراهی آنها را آَشکار میسازد.
نکتۀ دیگــر اینکـه: در تمام جهان اسلام و در میان ۹۰ در صد مسلمین، فحشای متعه (صیغه) حرام و ممنوع است و چیزی از این نوع فحشاء وجود ندارد. در ایران و در میان پیروان تشیع نیز، حقیقتا تنها افراد پست و بی آبرو و آنهایی که دنبال فاحشه گری هستند، تن به متعه بازی و صیغه گری میدهند، و گر نه این کدام انسان شریفی است که بخواهد دنبال دختران و زنان مردم بیفتد و در پی صیغه گری و متعه بازی با آنها باشد. یا این چه زن و دختری است که در مقابل یک مقــدار پول، چند ســاعت، یا یک شب و روز، یا یک مــاه! خود را بفروشد و تن و جسم خــود را در اختیار هوسبازان صیغه چی قرار دهد!!، به تاکید چنین اعمالی جز از اهل فحشاء و مردمان پست و بی شخصیت رخ نمیدهد. و حتی در بلاد غربی نیز این تنها مردمان پست و هرزه اند که تن فروشی میکنند و یا دنبال تن فروشان میروند. اینست که انسانهای شریف و محتــرم ، تنها از طریق ازدواج و با حفاظت از شرافت و کــرامت خود، نیازهای جنسی خــود را تامین میکنند، نه اینکه کسانی رسما بخواهند زن بازی کنند و زنانی هم علنا تن فروشی نمایند و میدان هوس بازی را بنام اسلام بگشایند، وعنصر مستبد وجنایتکاری مثل آخوند پور محمدی هم بیاید اعلام نماید که: ای مردم! بروید متعه بازی و صیغه گری وهوسرانی کنید، چرا که خدا شهوت را برای شهوترانی در وجود شما قرار داده است!!، چنین سخنان ابلهانه و هوس بازانه ای تنها شایستۀ نظام ولایت مطلقه است.تحمیل در نظام ولایت مطلقه به اجراء در می آید، و هر کسی هم اعتراض نماید اورا سرکوب و خفه میکنند.
حال ببینیم آیات ۲۴ و ۲۵ سورۀ نساء چه میگویند و حقیقت از چه قرار است. قرآن در این دو آیه اینچنین اعلام موضع میکند: «...... وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَاءَ ذَلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُــنَّ فَآَتُــوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (۲۴) وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ...... ۲۵»: «بعد از محارم خونی و زنان شوهردار، ازدواج با زنان دیگر برای شما حلال و آزاد شده است، و شما میتوانید به کمک اموال خود، زنان پاک و با انضباط را جهت ازدواج پیدا نمایید، اما بعد از اینکه با آنها آمیزش کردید، باید صداق آنها را بپردازید، و این برشما فرض و واجب میباشد، البته اگر بنابر رضایت خودتان در رابطه با این فریضه با هم ساختید، گناهی مرتکب نشده اید، به تاکید الله بسیار عالم و بسیار حکیم است. همچنین هر کس از شما که به سبب عدم استطاعت و ناتوانی مالی توان ازدواج با زنان آزاد را نداشت، پس با کنیزکان خودتان از دختران مؤمنه ازدواج نماید». این اول و آخر حکم و دستور قرآن است: بدین صورت که: از آیۀ ۲۳ تا اوایل آیۀ ۲۴ همین سوره، سخن قرآن روی و ممنوعیت ازدواج بین محارم و زنان شوهردار است، که به دلیل وضوح و عدم اختلاف حاد در آن زیاد محتاج بحث و بررسی نیست. قسمت دوم آیات، که از اوایل آیۀ ۲۴ شروع میشود، میدان حلالیت و آزادی ازدواج بین مسلمین است، که موضــوع بحث ماست، و همینجاست که مورد سوء استفـــاده واقع شده است. و در قسمت سوم آیات، که از آیۀ ۲۳ شروع می شود، مصــارف ازدواج مسلمین و راههای ممکـن سازی ازدواج اسلامی بیان میشود.
بعد از اینکه قرآن ، موارد تحریم ازدواج میان مسلمین را شمارش میکند، بلا فاصله میگوید : اما بعد از این موارد، میدان ازدواج باز و آزاد میشود. لیکن در میدان آزادی ازدواج نیز مسلمین را رها نمی کند و برای چگونگی و نحوۀ ازدواج آنها شروطی وضع میکند. و در صدر این شروط، توان مالی و صرف اموال از طرف مردان قرار داده شده است، و دلیل اهمیت صرف این اموال نیز قبل از هر چیزی در قضیۀ محرومیت زنان در صدر اسلام نهفته است، محرومیتی که هنوز هم ادامه دارد. و دومین قضیۀ اهمیت دار در صرف این اموال، ممانعت از بازی به سرنوشت زنان توسط مردان هوس باز است، ومیخواهد به صراحت اعلام نماید که قصد ازدواج با زنان باید واقعی و جدی باشد، و اگر مردان قصد ازدواج با زنان را داشته باشند، باید در قصد خود مصمم و صادق باشند و واقعا به انتخاب شریک زندگی خود رسیده باشند، در غیر این صورت باید متوجه عواقب بازیهایشان با زنان باشند. به عبارت دیگر، قرآن ،هم زنان را به نحوی در اموال همسرانشان سهیم می سازد، و هم به مردان هشدار میدهد که در انتخاب همسرانشان جدی و صادق باشند و خیال بازی با زنان را از سر بدر برند..
در دنبالۀ آیه، قرآن اعلام میدارد که: فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُــنَّ فَآَتُــوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً، یعنیبرقراری آمیزش جنسی با زنان، مسئلۀ ازدواج را تحقق یافته و وارد مرحلۀ نهایی میسازد، و بعد از آن، بازگشت از ازدواج بی بهاء نخواهد بود، ولو اوایل آن باشد. بالاخره ازدواج عملی شده وعقب نشینی ازآن، همۀ حقوق زنان را واجب الأداء و ضروری میسازد. قرآن در جای دیگر اعلام میدارد که انحلال ازدواج در دوران نامزدی، تنها نصف حقوق زنان را واجب الاداء مینماید. بنابراین، پرداخت حقوق زنان بعد از آمیزش جنسی، فریضه بوده و زیرپا نهادن حقوق زنان امکان ندارد. البته درادامۀ آیه، این مسئله تصریح میشود که اگر زن و مرد (زوجین) با هم بسازند، میدان تخفیف و بخشش آزاد است و مانع و گناهی ندارد: وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ، و این بستگی به موقعیت خود زن و مرد دارد که در این رابطه به چه چیزی می رسند: به بخشش کل صداق میرسند یا به تخفیف آن رضایت میدهد، ولی در این رابطه تصمیم زن اصل است. و امروزه که وضعیت اقتصادی زنان بهتر شده است، وضع میتواند بکلی متفاوت باشد، و بجای این حقوق حد اقلی، مسئلۀ شراکت زن و مرد در خانواده میتواند تحقق یابد. اینست آیات ازدواج، آیاتی که مسئلۀ ازدواج مسلمین را تشریح و شرایط آن را بیان میدارند و رابطۀ جنسی زنان و مردان مسلمان را خارج از ازدواج ممنوع میسازند و در هیچ موقعیتی فحشای جنسی را (آزاد یا آخوندی) مجاز نمیکنند.
در پایان باید بگوییم که: این آیات، آیات ازدواج است، و اگر کسانی بخواهند فحشای آخوندی را (متعه بازی) از آن استخراج کنند و با بیرون آوردن بخشی از آیۀ ۲۳: فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُــنَّ فَآَتُــوهُنَّ أُجُورَهُنَّ و بریدن اینطرف و آنطرف آن، از آیات قرآن سوء استفاده نمایند، پس باید آنها معتقد به ازدواج نباشند، چرا که درآیۀ ۲۳ از یک نوع ازدواج صحبت شده، نه دونوع ازدواج!، از صداق (مهریه) زنان صحبت شده، نه از بهای یک زنا! یا چند زنا!، که درآن صورت چنین چیزی نه روی دوش مردان سنگینی میکرد و نه برای چنین رابطۀ موقت و محدودی اینهمه چاره اندیشی لازم می آمد!!کسانی هم که بخشی از چند آیه را برای افساد در دین و ترویج فحشاء علم میکنند، ناچارند که معتقد به متعه گری باشند و ازدواج را انکار نمایند، چرا که قرآن میگوید: بعد از این (بعد از محارم و زنان شوهردار) شما میتوانید با اموال خود زنان پاکدامن را پیگیری کنید. خب اگر این پیگیری، همان متعه گری است، پس دیگر ما آیه ای در مورد ازدواج نخواهیم داشت، و اگر هم در این میدان، مردان با اموال خود زنانی را پیگیری میکنند و با آنها ازدواج میکنند، پس صحبت از متعه گری و صیغه بازی دیگر چه محلی خواهد داشت؟؟!! ، بعدا آیا آنهایی که قطعۀ: فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُــنَّ فَآَتُــوهُنَّ أُجُورَهُنَّ را از متن آیات بیرون میکشند، آیا «فاء» اول این قطعه را فراموش میکنند؟! در حالیکه این فاء ، فاء نتیجه گیری است، و بدین معناست: «پس، بنابراین»، و معنای این قطعه چنین است: «پس و بنابراین، اگر با آنها آمیزش جنسی بر قرار کردید، باید حقوق مقرر شده و صداق آنها را بپردازید». آری، غیر از این چیزی وجود ندارد، هر چند از هر متن و مطلبی میتوان سوء استفاده کرد. اما آزادی عقیده و آزادی انتخاب بهترین راه حـل است، راه حلی که استبدادیان ولایت مطلقه آن را نیز مسدود کرده اند
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen